1) “§ 7. Πειθαρχικές κυρώσεις. α) Σύσταση περί μη επανάληψης της κριθείσας ενέργειας, όταν η προσβολή του Κώδικα Δεοντολογίας θεωρηθεί ελαφρά β) Επίπληξη όταν διαπιστώνεται μια σχετικά σοβαρή προσβολή του Κώδικα Δεοντολογίας”. H σύσταση δεν αποτελεί κύρωση. Συνεπώς το (α) μπορεί να αφαιρεθεί αβλαβώς.
2) Μια συχνή μορφή κατάχρησης είναι η αποστολή μνμ που μόνο με εξαιρετικά διασταλτική ερμηνεία των περιπτώσεων της παρ. 3 μπορούν να λογιστούν βάσιμα ως εμπίπτοντα στην αποστολή του Βήματος: πέραν περιπτώσεων ψυχικής εκτόνωσης, που είναι αναπόφευκτο να υπάρχουν σε ένα πολυάνθρωπο σύνολο, μνμ εξυπηρετούν ατομικά ή ομαδικά (ποικίλης φύσεως) συμφέροντα (δεν εννοώ οικονομικά, ασφαλώς). Ένας τρόπος περιστολής της κατάχρησης θα ήταν οι περιπτώσεις της παρ. 3 να διατυπωθούν ακριβέστερα ώστε να απαρτίσουν λίστα θεματικών κατηγοριών, κάθε χρήστης που επιθυμεί να στείλει μνμ να υποχρεούται να το υπαγάγει σε κάποια από τις κατηγορίες, την οποία θα δηλώνει ρητά στο θέμα τού μνμ, παράλληλα δε κάθε χρήστης ως παραλήπτης μνμ να έχει τη δυνατότητα ενεργοποίησης φίλτρου επιλέγοντας/αποκλείοντας κατηγορίες, ώστε να περιοριστεί κατά τι και η αλόγιστη παραγωγή εφήμερων ψηφιακών αντικειμένων. Αν η αρμόδια επιτροπή ενδιαφέρεται για κάτι τέτοιο, και αν, ασφαλώς, αυτό είναι τεχνικά εφικτό δεδομένων των πόρων και των συνθηκών, μπορώ να τροποποιήσω ανάλογα την παρ. 3 υπό μορφήν άτυπης πρότασης προς αυτήν.
