Διαφωνώ —όπως και το σύνολο του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών— με την πρόταση που διατυπώνεται στο κεφάλαιο Γ´ («Καθήκοντα, προσόντα προϊσταμένων διοικητικών υπηρεσιών Πανεπιστημίου Πατρών») και πιο συγκεκριμένα με την πρόβλεψη, σύμφωνα με την οποία, κατά παρέκκλιση των γενικών διατάξεων του άρθρου 84 του Νόμου 3528/2007 όπως αντικαταστάθηκε και ισχύει από το άρθρο 45 του Νόμου 4674/2020 (Φ.Ε.Κ. 53/11-3-2020 τ. Α΄), αποκλείονται εκ προοιμίου υπάλληλοι της κατηγορίας Δ.Ε. κατά τη διαδικασία επιλογής «προϊσταμένων τμήματος», καθώς και υπάλληλοι της κατηγορίας Τ.Ε. για τις θέσεις «διευθυντών». Οι κύριοι λόγοι της διαφωνίας μας είναι οι εξής:
(α) Όλοι γνωρίζουμε εκ πείρας ότι τα καθήκοντα ενός προϊσταμένου είναι σύνθετα, προϋποθέτουν πολύπλευρες ικανότητες (οργανωτικές, ειδικές γνώσεις που αποκτούνται με την εμπειρία κ.ά.), συνδέονται με τη συνολική προσωπικότητα του υπαλλήλου και πάντως δεν εξαρτώνται από ένα τυπικό αποδεικτικό σπουδών (πολύ περισσότερο όταν αυτό δεν απαιτείται να έχει συνάφεια με το αντικείμενο εργασίας). Ο αποκλεισμός εκ προοιμίου υποψηφίων για παρόμοιους τυπικούς λόγους δίνει μονόπλευρα έμφαση σε εντελώς τυπικά προσόντα και θα στερήσει μετά βεβαιότητος το Πανεπιστήμιο από ικανότατους και αξιολογότατους υπαλλήλους, με μεγάλη πείρα, συχνά και αποδεδειγμένη ικανότητα σε παρόμοιες θέσεις. Επιπλέον, δεν υπάρχει λόγος να εισαχθεί παρόμοιος αποκλεισμός, καθώς έτσι κι αλλιώς ο νόμος επιβάλλει τη μοριοδότηση σε ποσοστό 35% των τυπικών και εκπαιδευτικών προσόντων κατά την κρίση για παρόμοιες θέσει όλων ανεξαιρέτως των υπαλλήλων. Άρα τα τυπικά προσόντα προσμετρώνται σε κάθε περίπτωση κατά νόμον με απολύτως λελογισμένο τρόπο.
(β) Η προτεινόμενη ρύθμιση θα επιφέρει αναταραχή στο διοικητικό προσωπικό με επιπτώσεις στη λειτουργία των υπηρεσιών του ιδρύματος. Ως Πρόεδρος Του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, το οποίο είχε ταλανιστεί επί πολλά χρόνια λόγω των προβλημάτων με τους διαφόρους Προϊσταμένους της Γραμματείας, εκφράζω εκ μέρους του Τμήματος τους έντονους φόβους μας ότι θα βρεθούμε εκ νέου στη δίνη παρόμοιων προβλημάτων χωρίς να υπάρχει απολύτως κανένας ουσιαστικός λόγος.
(γ) Εφόσον το Πανεπιστήμιο επιθυμεί να αναλάβει πρωτοβουλίες —κάτι απολύτως θεμιτό— για την περαιτέρω βελτίωση του επιπέδου των διοικητικών υπηρεσιών, θεωρούμε ότι αυτό θα πρέπει να γίνει με ουσιαστικό τρόπο. Πιο συγκεκριμένα, θεωρούμε ότι το Πανεπιστήμιο Πατρών θα μπορούσε να καινοτομήσει, θεσμοθετώντας την αξιολόγηση των υπαλλήλων του από τους ίδιους τους χρήστες (Κοσμήτορες, Προέδρους, διδάσκοντες ή φοιτητές κατά περίπτωση). Η αξιολόγηση αυτή δεν θα μπορούσε βέβαια να εφαρμοστεί ευθέως, αφού δεν το προβλέπει ρητά ο νόμος. Εφόσον ωστόσο θα υπήρχε παρόμοια αξιόπιστη αξιολόγηση —παρόμοια με αυτήν που προβλέπεται για την αξιολόγηση των διδασκόντων από τους φοιτητές—, το Πανεπιστήμιο θα μπορούσε να ζητήσει (έστω ατύπως) από τους κρίνοντες κάθε φορά την εξέλιξη και τοποθέτηση των υπαλλήλων Γενικούς Διευθυντές, Διευθυντές κ.ο.κ. να τις λαμβάνουν σοβαρά υπόψη κατά τη σύνταξη των σχετικών «Εκθέσεων Αξιολόγησης». Παρόμοια αξιολόγηση θα συνέβαλλε στη βελτίωση των διοικητικών υπηρεσιών και θα αποτελούσε κίνητρο και προς τους ίδιους του υπαλλήλους για περαιτέρω βελτίωση.
Καθηγητής Σταύρος Τσιτσιρίδης
